Onderwerp

Adolf Hitler (Wenen, 20 april 1889 - aldaar, 30 april 1945) was een Oostenrijks politicus en dictator van nazi-Duitsland van 1933 tot aan zijn zelfmoord in 1945. Hij was de leider van de nazi-partij, werd kanselier in 1933 en nam vervolgens in 1934 de titel Führer und Reichskanzler aan. Zijn invasie van Polen op 1 september 1939 markeerde het begin van de Tweede Wereldoorlog en hij stond centraal in de Holocaust, die leidde tot de genocide van ongeveer zes miljoen Joden en miljoenen andere slachtoffers.

Hitler, geboren in Braunau am Inn, Oostenrijk-Hongarije, diende tijdens de Eerste Wereldoorlog in het Duitse leger en werd gedecoreerd voor moed. Hij werd in 1919 lid van de Duitse Arbeiderspartij (de voorloper van de nazi-partij) en in 1921 was hij de leider. Zijn opkomst aan de macht omvatte een mislukte couppoging in München in 1923 die resulteerde in een gevangenisstraf, waarin hij zijn autobiografie en politiek manifest schreef, Mein Kampf. Met het economisch herstel in Duitsland tijdens zijn eerste jaren aan de macht, kreeg Hitler aanzienlijke steun van de bevolking door middel van nationalistische, antisemitische en anticommunistische retoriek. Hij voorzag uitbreiding van het Duitse grondgebied om "leefruimte" (Lebensraum) te bieden aan het Duitse volk, wat bijdroeg aan het agressieve buitenlandse beleid dat leidde tot de Tweede Wereldoorlog.

Na de oorlog, toen de geallieerden dichterbij kwamen, pleegden Hitler en zijn partner Eva Braun op 30 april 1945 zelfmoord in de Führerbunker in Berlijn. De lichamen van het echtpaar werden verbrand, in overeenstemming met zijn instructies.

Het regime van Hitler is berucht om zijn rol in de genocide op Joden en anderen die als ongewenst worden beschouwd, en de daaruit voortvloeiende wreedheden van de Tweede Wereldoorlog hebben zijn nalatenschap tot een van de meest bestudeerde en besproken onderwerpen in de geschiedenis gemaakt.